Maaike Den Dunnen zingt met gevoel voor de jazztraditie. Maar ze laat ook horen wat je met vastgeroeste popliedjes kunt doen binnen het jazzidioom. Vrijdag 6 februari zingt ze in de Doelen nummers van haar debuutalbum ‘Arrival’. “Een theatrale set met megafoon. Ik wil vertellen waar jazz vandaan komt en dat ’t een genre met toekomst is.’

Met het uitkomen van haar eerste album heeft Maaike den Dunnen (1984) het gevoel ‘mee te tellen in de jazz’. Ze heeft zo een eerste stap gezet in de volwassen wereld van de scene. Niet dat ze voor de release van haar cd in 2014 aan de zijlijn stond. In Oostenrijk, waar ze studeerde aan het conservatorium van Graz, leerde ze muzikanten kennen ‘die ontzettend goed zijn.’ Ze nam daar haar plaat op en maakte een tour door Oostenrijk. ‘In mijn band speelden de drummer van Art Farmer en de pianist van Jon Hendricks. ‘Dat is te gek.’

Maar Den Dunnen is geen pocher. Ze lijkt eerder verbaasd dat ze met internationaal erkende jazzmusici een plaat mocht opnemen en op tournee ging. ‘Toen ik terugkwam in Nederland moest ik opnieuw beginnen. Een band op afstand bleek lastig, dus zocht ik het in de Nederlandse scene. Ik had wel een rijtje muzikanten in mijn hoofd, maar eigenlijk durfde ik ze niet te bellen. Heb ik toch maar gedaan. Pianist Karel Boehlee zei eigenlijk direct ja.’

Arrival is een cd met eigen werk en vier bewerkte stukken. ‘Bekende popnummers en dan in jazzstijl. Ik wil het publiek laten horen wat jazz is. Dat kun je heel goed doen met melodieën die echt bekend zijn. Dat kan prima een pop- of housenummer zijn. Het publiek kan dan ook reageren. Is dit jazz? Het is een stoer genre en er is altijd ruimte voor improvisatie. Daarom houd ik zo van jazz. Dat moet het publiek ook weten.’

Zelf nummers schrijven, arrangeren en bestaande composities bewerken. Den Dunnen kwam op het conservatorium van Den Haag erachter dat ze dat het liefst doet. ‘En zingen natuurlijk’ vertelt ze verder. ‘In Den Haag studeerde ik de eerste jaren schoolmuziek. Leerzaam, maar toen ik het vak liedbegeleiding kreeg wist ik dat het roer om moest, dus stapte ik over en nam zang als hoofdvak in Rotterdam. Ik kreeg les van Fay Claassen. Zij is de beste jazzvocaliste in Nederland. Ze is meer dan een zangeres. Ze is een totale muzikant.’

Ze studeerde ook in het buitenland. In Graz kreeg Den Dunnen les van veelal Amerikanen; jazzmusici uit New York. ‘Die zijn streng als het gaat om jazztraditie. No way dat je wegkomt met een paar standards. Je moet een brede basis hebben. Niet zo gek, Amerika is de bakermat van de jazz.’ Nederland is wat dat betreft anders volgens Den Dunnen. ‘Nederlandse muzikanten zijn toch wel vrijer en misschien ook creatiever. Kijk maar naar de line-up van veel Nederlandse jazzbandjes. Die variëteit zie je in Amerika niet zo snel.’

Soms twijfelt Den Dunnen wel eens aan haar misse. Heeft jazzmuziek echt een toekomst? ‘Jazz, denk ik dan. kan dat nog wel? Mensen willen toch gewoon makkelijk in het gehoor liggende liedjes horen. Maar ach’ lacht ze ‘ik vind de spontaniteit in de muziek echt belangrijk. Ik vraag me altijd af hoe iets aankomt bij het publiek.’

Maaike den Dunnen | Arrival
Vrijdag 6 feb | De Doelen | 20:30 uur

Met haar grote bos krullen is de Rotterdamse Maaike den Dunnen een eigenwijze, stoere verschijning. Ook in haar expressieve muziek klinkt een avontuurlijke kwinkslag door: muzikale intelligentie, lyriek, humor en een aanstekelijke energie wisselen elkaar af. Haar composities en teksten spreken tot de verbeelding, maar ook met alleen haar stem als instrument maakt ze zich perfect verstaanbaar: soms als tweede saxofonist, dan weer op de voorgrond met een geïmproviseerde solo.

‘Hier is een formidabele zangeres van eigen bodem, en van niet minder internationale allure!’ – Fay Claassen

Bezetting:
Maaike den Dunnen – zang
Karel Boehlee – piano
Frans van Geest – bas
Joost van Schaik – drums
Tom Beek – sax