De Nederlands-Antiliaanse zangeres en componiste Izaline Calister speelt deze maand in de Doelen. ‘Een mooie melodie, daar houd ik van’
‘Vroeger lette ik nooit op tekst. Geen idee waar een liedje letterlijk over ging. Klank, daar luisterde ik naar. Mijn manier van schrijven gaat net zo: eerst de melodie, dan pas de akkoorden en de tekst.’
Izaline Calister zingt in het Papiaments. Om niet te hoeven ‘faken’, zoals ze zelf zegt. ‘Ik heb een tijdje gedacht dat Portugees mijn zangtaal zou moeten zijn, maar het is mijn taal niet. In het Papiaments kan ik mij onbegrensd uitdrukken. Ik wil een taalbarrière overbruggen zonder concessies te doen aan die taal. Mensen begrijpen best waarover ik zing.’
Maar soms zijn er ook die eigen interpretaties van het publiek op een liedje. ‘Ik ben geen groot poëet’ vervolgt ze. ‘Dat hoeft ook helemaal niet. Ik schrijf over dingen van alledag, herkenbaar voor iedereen. Luisteraars maken hun eigen voorstelling bij mijn liedjes. Dan komen ze na een optreden bij me staan en vertellen ze waar een bepaald nummer volgens hun over ging. Soms is dat iets anders dan ik bedoel, maar dat geeft niet. Iedereen beleeft zo’n nummer op z’n eigen manier.’
Bij Calister ontstaan de nummers vanuit de emotie. ‘Soms schrijf ik vanuit een concept, maar vaak wil het liedje plotseling een andere kant op. Dat laat ik dan gebeuren en blijkt een conceptmatige aanpak niet nodig. Het liedje beslist, is dat niet mooi? Je kunt niet alles bedenken.’ Ze lacht. ‘Het is bijgeloof, maar zo werk ik nu eenmaal.’
Intuïtie en impulsiviteit zijn prachtige dingen volgens Calister. ‘Ik raad iedereen aan daaraan gehoor te geven. Zo nu en dan moet je toegeven en een impulsieve actie ondernemen. Het zijn kleine cadeautjes die je krijgt toegeworpen. Neem mijn zangcarrière, die had ik nooit voorzien. Ik dacht dat muziek maken iets is wat je erbij doet. Pas in het laatste jaar van mijn studie bedrijfskunde sloeg er een vonk over en deed ik toelating bij het Gronings conservatorium. Niet dat het makkelijk was, integendeel. Ik kon echt niets. Maar het is de beste beslissing die ik ooit genomen heb.’
Vanaf haar tijd aan het conservatorium bouwde Calister een imposante zangcarriere op. Inmiddels toert ze de hele wereld over. Met haar laatste cd Kandela, die uitkwam in 2012, is ze een nieuwe kant op gegaan en zingt ze voor het eerst salsa. Kandela streeft – zoals de Volkskrant schrijft – de in stijlcliches vastgedraaide salsa- en merengue-industrie voorbij. Het is Calisters zevende cd op rij. ‘Kandela is een ode aan mijn vader. Hij draaide thuis veel traditionele Mexicaanse en Latijns Amerikaanse muziek. Vrolijke muziek waarop je heerlijk kunt dansen. Ik heb er zin in, het optreden in de Doelen!’
Izaline Calister | 16 mei | De Doelen
