Aan de hand van een trend, gebeurtenis, interesse of markant gegeven bespreekt jazzjournalist Tim Sprangers (o.a. Volkskrant) elke maand recent uitgebrachte cd’s.
DEEL IV (april 2012)
Pioniers
Net als in elke (kunst)discipline, beschikt ook jazzmuziek over geniale gekken die lang niet zijn begrepen, maar uiteindelijk tot de grote helden van het genre blijken te horen. Muzikanten en componisten die anders durven te denken, lak hebben aan regels. Eigenwijs en risicovol, zich begevend buiten de veilige kaders waarin je probleemloos wordt erkend. Soms duikt er iemand op die de kern raakt, een Gestalt Switch teweegbrengt, een eigen school weet te creëren en heel veel mensen inspireert.
Het zijn vaak de muzikanten met een eigen label, opererend in totale onafhankelijkheid. Multi-instrumentalisten en componisten, die ook letterlijk buiten de muziek denken door de interactie aan te gaan met dans, theater, film, literatuur, beeldende kunst en filosofie. Er heerst een onophoudelijke zucht naar meer, naar nieuw, naar beter en vooral naar anders. Stil staan ze nooit.
Zoals mooi in het bekende reclamespotje wordt verteld: ‘Here’s to the crazy ones. The misfits. The rebels. The troublemakers. The round pegs in the square holes. The ones who see things differently.’
![]() |
Bugge WesseltoftJe had midden jaren negentig de populaire nu-jazz formatie Saint Germain, die jazz naar de dansvloer bracht. Toentertijd vernieuwend, inmiddels is het gedegradeerd tot liftmuziek. De mix van elektronica en jazz (grooves/akkoorden/bezetting) werd een populair genre met ook succesvolle acts als Fila Brazilia en Jazzanova. Het genre heeft zich verder ontwikkeld naar een volledig elektronische variant. Laten we het future electronic jazz noemen, jazz voor hipsters, die met de duim onder de kin kunnen dansen op de spannende hyperritmes van Dimlite en Flying Lotus. Ook de Noorse toetsenist Bugge Wesseltoft begaf en begeeft zich in de nu jazz, maar onderscheidt zich van vele genregenoten. Met zijn New Conception of Jazz cd’s (1997-2004) balanceerde hij op een rand van jazzexperiment en pompende house. Smaakvol en met kenmerkende klavierstijl: warme akkoorden, stiekeme humor, meerdimensionaal en vaak ook knetterend funky. Die persoonlijkheid maakt hem tijdlozer dan anderen. Hij richtte zijn eigen label op, Jazzland, een belangrijke voedingsbodem voor vele Noorse muzikanten. Op zijn nieuwste plaat Songs speelt hij opvallend genoeg standards, akoestisch, in zijn eentje achter de vleugel. Dan blijkt hoe muzikaal Wesseltoft is. Het is een fijne plaat, met een zeer persoonlijke benadering van jazzklassiekers als Giant Steps en My Foolish Heart, gespeeld met die herkenbare luchtigheid en ruimte tussen en in de noten. Zijn visie klinkt op elke manier oorspronkelijk en bezit tegelijkertijd een aanstekelijke toegankelijkheid. Tip: kijk eens op gubemusic.com, waar Wesseltoft een persoonlijke, altijd interessante selectie cd’s aanbiedt. Vaak al aangekondigd voor de officiële releasedatum. Bugge Wesseltoft: Songs. Jazzland Recordings |
Lees ook: